Kevin Anderson (wikipedia) is een gerespecteerde veteraan-klimaatwetenschapper. In een interview geeft hij de wetenschappelijke censuur toe. Het komt er eigenlijk op neer dat klimaatwetenschappers de politici naar de mond praten, terwijl ze “off the record” veel kritischer zijn. Jongere, meer uitgesproken academici, worden de mond gesnoerd. Het was bekend, maar het doet goed als een veteraan het bevestigt; Anderson zegt onder meer:

“Ik ben me pas echt bewust geworden van de misleidende en gevaarlijke invloed van sommige senior-academici op hun jongere collega’s in de afgelopen twee jaar. Het werd onder mijn aandacht gebracht bij een van de grote klimaatconferenties  (COPs) waar ik bij was. Kletsend met mensen zonder grijs haar werd het steeds duidelijker dat veel van hen door hun collega’s en supervisors werden gewaarschuwd omdat ze moeilijke vragen hadden gesteld. Ik vond dit echt moeilijk te geloven. Maar hoe meer ik hierover vroeg, hoe meer ik me realiseerde dat ik in een naïeve bubbel leefde, en me er niet van bewust was hoe een levendig academisch debat onder jongere academische collega’s bewust wordt verstikt. En dit is niet iets wat alleen anderen elders doen. Ik hoor nu dat collega’s met wie ik al jaren heb samengewerkt en die ik goed ken – vaak over de koffie of een biertje – ook actief de bijdragen van ‘hun’ jongere collega’s hebben afgezwakt en ingeperkt.”

Lees het hele interview bij resilience.org 18/6/2020