Tag archieven: zeeniveau

IPCC SR15 rapport: misleidend en lachwekkend

Voor wie het klimaat volgt, bracht het IPCC rapport SR15 weinig nieuws: het is hoog tijd, hoor je! We hebben nog maar enkele jaartjes! Nu moeten we echt eens gaan beginnen! Doet een beetje denken aan dure eden van alcoholisten. De reacties variëren van TAM over REALISTISCH tot CYNISCH:

Arctic News: IPCC SR15 uitgekleed

SR15 zegt: een ijsvrije Noordelijke IJszee zal om de 100 jaar (sic!) voorkomen als we 1,5°C hoger gaan, en om de 10 jaar bij 2°C. Als je weet dat het cargoschip de Venta Maersk in september over de Noordpool voer (zie blogbericht), en dat klimatologen een van de volgende jaren al een ijsvrije ijszee verwachten (wat van dan af elke zomer zal gebeuren), dan is dit rapport gewoon lachwekkend, aldus Peter Wadhams in een gesprek met Arctic News (youtube).Hij ziet overigens geen bekende arctische klimatologen op de auteurslijst van SR15.

“Het IPCC blijft de verslaving voeden”, is de cynische conclusie van Arctic News, dat het rapport zonder pardon fileert. Een korte samenvatting van de lange opsomming, die kennelijk in haast is opgemaakt en dus niet 100% “af” is:

  • sjoemelen met de baseline: Parijs gaat uit van “pre-industrieel” (dat is dus ongeveer1750), IPCC “schuift” deze hier op tot 1850-1900 (toen de industriële revolutie al goed op gang was gekomen PLUS een relatief warme periode was)
  • valse berekeningen: IPCC schat huidige opwarming 1°C en rekent dan 0.2°C opwarming per decennium, zodat je “tussen 2030 en 2050” die 1,5°C zou bereiken. Maar (1) we zitten nu al boven 1°C en de opwarming gaat niet met 0.2°C LINEAIR naar boven, maar VERSNELT.
  • IPCC negeert pieken, en schermt telkens met “gemiddelden”. Maar het zijn pieken van extreem weer die dodelijk zijn. En aan de polen zie je pas echte temperatuurpieken.
  • cherry picking van baseline-periodes: volgens NASA zaten we in 2016/2017 al aan 1,22°C boven een 30-jarig gemiddelde van rond 1900. Wat doet IPCC? Men kiest 1850-1900, een relatief warme periode, zeker warmer dan 1750 maar ook warmer dan rond 1900. Zo lijkt de hedendaagse periode minder extreem.
  • datasets mengelen om extremen uit te vlakken: het IPCC “mengde” gegevens van de UK Met Office voor de warmere periode 1880-1900 met andere.
  • geen gebruik maken van nieuwe technieken om temperaturen te schatten waar metingen ontbreken. Speciaal in de poolgebieden ontbreken vaak gegevens, en precies daar zie je extremen. Als je dan besluit gegevens voor niet-beschikbare sectoren “dan maar te negeren”, hoe wetenschappelijk ben je dan bezig?
  • 2016 eruit gooien: een extreem warm jaar. Als je dan je curves doet stoppen in 2015, is dat mooi meegenomen.
  • klimaatgevaren niet ingeschat: het IPCC weet allicht, maar benadrukt nergens dat de CO2-uitstoot van NU pas over 10 jaar of later te voorschijn komt. Die dreiging kan tegen dan zwaardere gevolgen hebben (tipping points, straalstromen, extreme stormen, enz.). Er is ook nergens sprake van waterdamp, een krachtig broeikasgas
  • koolstofbudget? Het IPCC doet alsof dat er nog steeds is, terwijl dat budget al lang op is. We hebben een knoert van een KOOLSTOFSCHULD, geen BUDGET.
  • vervuiling bestendigd: het IPCC veronderstelt dat we nog een hele tijd fossiel blijven gaan, en verwijst naar koofstofcaptatie zoals BECCS. Maar de toepassing van die procedes op massale, planetaire schaal, is op zijn best hypothetisch enmogelijk ronduit schadelijk.
  • geen enkele verwijzing naar de wellicht enige effectieve maatregel, en dat is een vorm van CO2-belasting, waarvan de opbrengst in klimaat wordt geïnvesteerd.

Lees het hele artikel bij Arctic News (13/10/2018)


Peter Wadhams: het IPCC-rapport is lachwekkend, waar het over het Noordpoolijs gaat (youtube).


Michael Mann is voorzichtiger over het rapport, maar noemt IPCC toch “veel te conservatief” (youtube)

Beachfront na orkaan Florence? Opgeven!

Na de orkaan Florence pleit auteur Orrin Pilkey ronduit voor het definitief verlaten van kwetsbare kuststreken.

In dit boek Retreat from a rising sea (ISBN 9780231168458) zette Pilkey dat al uiteen in 2017:
Feit: de zeespiegel stijgt. Over enkele decennia zullen honderden miljoenen mensen die langs kusten leven, zich moeten terugtrekken naar hoger en veiliger terrein. Bovendien leidt de zeespiegelstijging tot zwaardere stormen, die gebieden verder landinwaarts gaan overstromen. Daarbij wordt kritieke infrastructuur zoals waterzuivering en energievoorzieningen verwoest, en ontstaat enorme, onomkeerbare vervuiling vanwege plaatsen en bedrijven met giftig afval. Dit boek legt uit wat die stijgende oceanen zullen doen met kuststeden, en pleit voor drastische maatregelen die we nu moeten nemen om kwetsbare bevolkingsgroepen te verplaatsen.

Als we bij deze beelden van Florence de financiële consequenties overwegen, wat dan met een overstroming in België/Nederland? “Definitief verlaten” zal bij ons allicht geen optie zijn, maar wat dan wel in een situatie zoals Als de dijken breken (vrt – youtube)? Dijken blijven verhogen of duinen opspuiten? Een dure en niet-duurzame optie.

Een “oorlogsplan” voor het klimaat? Eind 2022 is het te laat!

James G. Anderson is niet de eerste de beste. Hij doceert klimaatchemie aan Harvard, en ontving in 2016 de Benton Medal voor zijn bijdrage tot het Montreal-protocol dat het gat in de ozonlaag moest tegengaan.

“De CO2-uitstoot duwt het klimaat in ijltempo terug naar een toestand die het laatst is gezien in het Eoceen” (33 miljoen jaar geleden, toen er geen ijs op de polen was). En over het Eoceen hebben we uitstekende informatie: paleoklimatologische metingen die miljoenen jaren teruggaan. Toen was er haast geen temperatuurverschil tussen evenaar en polen.

De oceanen waren bijna 10°C warmer over praktisch de hele diepte,en de hoeveelheid waterdamp in de atmosfeer moet extreem gewelddadige stormen hebben veroorzaakt. Waterdamp neemt namelijk exponentieel toe met een hogere watertemperatuur, en dat is de brandstof van hevige, frequente stormen.

Het is een misvatting dat we het klimaat kunnen herstellen door de CO2-uitstoot te verminderen, zegt Anderson. Herstellen van het klimaat is zo goed als uitgesloten, tenzij we een oorlogsinspanning leveren (zoals in 1940-1945) om CO2-uitstoot te onderdrukken, CO2 uit de atmosfeer te halen en het zonlicht te reflecteren van de polen.

En dat moet binnen de 5 jaar gebeuren.

De kans dat er na 2022 enig ijs overblijft aan de Noordpool, is in feite NUL, nu het permanente ijs in de laatste 35 jaar al 75 à 80% is verdwenen. “Kunnen we 75 à 80% van het permanente ijs verliezen en het klimaat redden? Het antwoord is NEE.”

En dat is voor een deel te wijten aan wat wetenschappers feedbacks noemen, de manier waarop de Aarde reageert op de opwarming. Een van die feedbacks is het ontsnappen van methaan dat nu in de permafrost onder de zee ligt opgeslagen, en dat de opwarming nog zal verergeren. Een
andere feedback is de nakende instorting van de ijskap over Groenland, wat de zeespiegel met 7 meter zal doen stijgen.

“Mensen zijn nog niet in het reine met het onomkeerbare van deze zeespiegelstijging”, aldus Anderson bij het tonen van een kaart die aantoont dat de nieuwe 10 miljard dollar Allston-campus van Harvard al na een stijging van 3 meter onder water komt te liggen. Hij toonde ook kaarten van gedeeltelijk verzonken Manhattan, en Florida zonder zijn
zuidelijke landtip.

“Het bezorgt je slapeloze nachten, als je beseft hoe onomkeerbaar dit is, de cijfers tot je laat doordringen en denkt aan de ethische aspecten van het probleem.

Ethische kwestie

Anderson gaf hierover een lezing in Chicago op 11/1/2018. Hij drong er bij de natuurwetenschappers op aan hun verantwoordelijkheid te nemen om de milieucatastrofe af te wenden, net zoals de bio-medische wetenschappen zich vroeger op het kankervraagstuk hebben geworpen. Voor de universiteiten betekent dat: natuurwetenschappen in verband brengen met wereldproblemen zoals klimaatverandering, ethisch beleid, overheidsingrijpen enzoverder.

Hij wees met de vinger naar universiteitsbesturen die blijven investeren in fossiele brandstoffen, naar journalisten die het nalaten om valse voorstellingen van politici te fact-checken, en naar CEO’s van fossiele brandstoffenmaatschappijen die maar blijven uitstoten en zo de zaak verergeren, en vooral dan de CEO’s die het publiek misleid hebben. “Ik snap niet hoe die mensen aan tafel kunnen gaan zitten met hun kinderen. Het zijn toch geen dommeriken”?

Lees het verslag van Jeff McMahon bij Forbes (Prof. Anderson’s Harvard-pagina).

Anderson… prediker in de woestijn? …

zie ook “World has three years left to stop dangerous climate change, warn experts” (The Guardian, 28 juni 2017)

ITV waarschuwde al in 1981, Edward Teller in 1959

Op 8 december 1981 zond ITV de profetische documentaire “Warming Warning”. Clips uit de film zijn nu vrijgegeven via CarbonBrief.org. De clips bevatten sfeerbeelden, en interviews met een aantal klimaatwetenschappers. Sommigen van hen zien er op de film ehct jong uit, en zijn intussen “grijze eminenties” in de klimaatsector.

Intussen stapelen zich ook de bewijzen op dat op de hoogste niveaus van bedrijven en regeringen de klimaatopwarming in de jaren 1970 al goed bekend waren, bijna beter bekend dan nu in de regering Trump! Zie bijvoorbeeld:

 

The Uninhabitable Earth

The Uninhabitable Earth (Onbewoonbare Aarde), een sterartikel in New York Magazine van 9 juli 2017, zet het hele klimaatvraagstuk nog eens in een zeer leesbare, sociaal-historische context:

  • Doomsday
  • Dodelijke hitte
  • Hongersnood
  • Klimaatepidemiën
  • Stikkende lucht
  • Eindeloze oorlogen
  • Permanente economische depressie
  • Vergiftigde oceanen
  • We zijn ziende blind

It is, I promise, worse than you think. If your anxiety about global warming is dominated by fears of sea-level rise, you are barely scratching the surface of what terrors are possible, even within the lifetime of a teenager today.

Het artikel is het resultaat van talloze interviews van David Wallace-Wells met klimaatwetenschappers. Zij blijven optimistisch, omdat de mens ongelooflijk inventief is. De mens heeft het klimaatprobleem veroorzaakt, en zal het ook moeten oplossen, er is geen andere keuze. David zelf is er duidelijk minder gerust in, al blijkt uit zijn interview dat uitgesproken pessimisme toch nog sterk taboe is (en niet alleen in de VS).
Het artikel deed heel wat stof opwaaien, wat erop wijst dat de Amerikaanse intelligentsia behoorlijk geschrokken is van de ernst van de situatie.

Lees aansluitend:

  • het artikel zelf,  of met voetnoten en verwijzingen
  • kritiek op het artikel, samengevat op de Engelse wikipedia (de meeste kritiek is ofwel detailkritiek, ofwel bezwaar tegen de pessimistische toon van het artikel)
  • kritiek oorspronkelijk op climatefeedback.org en grondig weerlegd door Paul Beckwith
  • interview waarin David terugblikt op de deining die het artikel veroorzaakte, en getuigt van een – met permissie – braaf voluntaristisch optimisme (elektrische auto’s in India en meer vegetarisch eten, dat gaat ons redden(!?))

De kritiek, meer in detail (nota’s)

Het artikel oogste een storm aan commentaren. Hieronder 2 antagonisten.

Paul Beckwith

In een serie van 5 video’s (19/7/2017) weerlegt een felle Paul Beckwith de vele kritische opmerkingen op climatefeedback.org, kort:

  • kritiek “dit zijn worst case scenarios” > nee zegt PB dit zijn realistische scenarios, met wetenschappelijke ondergrond
  • kritiek “methaan is niet zo’n dreiging” > nee zegt PB dit is recent weerlegd
  • kritiek “fout satellietdata” > mogelijk, maar dit is een detail
  • PB: klimaatwetenschap is herhaaldelijk veel te conservatief gebleken, we moeten af van die over-voorzichtige uitsprakencultuur
  • PB: kritiek zelf bulkt van niet-wetenschappelijke uitspraken zoals “overdreven”, “onhandig” “worst case” “stemt niet overeen met de wetenschap” (maar die wordt niet geciteerd, het is dus wat je noemt een “goedkoop gezagsargument”
  • PB …tot zelfs onwetenschappelijk-absurd (bv. het ontkennen van niet-lineaire ontwikkelingen, Christopher Colose)

Kortom, de kritiek klinkt als een haast georganiseerd concert van ontkenning van de ernst. Het is alsof vele klimaatwetenschappers een panische angst hebben voor het toegeven van de ernst van de situatie.

Michael Mann

In een youtube-video Michael Mann Responds to ‘Uninhabitable Earth’ (23/7/2017) komt M. Mann wat neerbuigend over, en geeft als kritiek:

  • fout in 1 study dataset ; warming in line with climate models (zie hierboven PB “detail”)
  • carbon cycle feedbacks methane “bomb” (zie hierboven PB: methaan is wel degelijk een tijdbom)

M. Mann steunt vooral op het gezagsargument van een panel van 14 scientists die het artikel een rating “low” gaven. Maar dat is nauwelijks een wetenschappelijk statement! Wil je een dergelijk artikel onderuit halen, dan moet je de hoofdargumenten stuk voor stuk weerleggen met verwijzingen naar wetenschap.
M. Mann is duidelijk ontstemd vanwege de wat hij noemt “overdreven pessimistische toon” van het artikel. Hij verdenkt  uitdrukkelijk Guy McPherson van beïnvloeding van de auteur. Toegegeven, worst case scenarios moeten volgens M Mann bekeken worden (vgl brandverzekering), maar hoofdkritiek: worst case sc wordt hier gepresenteerd als waarschijnlijk scenario (zie hierboven PB).
M Mann blijft optimistisch (cf Akkoorden van Parijs), en

  • wijst op levelling off van de co2 uitstoot (wat niet klopt: wat afvlakt is de CO2 door energieproductie, maar CO2 van ontbossing en bosbranden gaat verder)
  • ontkent plotse stijging met 5°C in het verleden: dat was lokaal, niet planetair (klopt dit wel? zie wp)

Kortom, M Mann vindt blijkbaar elke confrontatie van een ongeruste bevolking met de regeringen politiek erg riskant, en verkiest dus een “alle neuzen achter Parijs” beweging. So noted.

Update: een jaar later is Wallace verbijsterd over het feit dat vrijwel geen enkele nieuwssite de hittegolf van 2018 in verband brengt met de klimaatverandering. Zie How Did the End of the World Become Old News? (NY Magazine 26/7/2018).

Update 2: in 2019 in boekvorm verschenen:

Vloot van ijsbergen: Heinrich-event?

Een nooit geziene armada van 481 ijsbergen drijft de Noord-Atlantische Oceaan binnen rond Newfoundland, Canada. Officier Gabrielle McGrath van de US Coast Guard Ice Patrol is verbijsterd: “dit heb ik nooit gezien of gehoord van anderen”.

Klimaatblogger Robert Scribbler (pseudoniem) is bezorgd, en noemt de scherp toegenomen afbraak van Groenlandse gletsjers de voorloper van een mogelijk Heinrich-event (wikipedia English – NL), dat zijn relatief korte periodes van massale ijssmelting aan het eind van vorige ijstijdperken (glacialen). Uiteraard houdt dit fenomeen verband met dramatische klimaatveranderingen.

Spectaculair is de – al enkele jaren oude – monumentale filmopname van de plotse instorting van een West-Groenlandse gletsjer (2016 Guiness World Records): staat hier op youtube (bekijk vooral vanaf 3’43”, de schaalvergelijking met Manhattan). Of bekijk een andere ijs-video (deze is wat meer “voor de show”).

Zie ook: Hundreds Of Icebergs Have Clogged Shipping Routes In The North Atlantic (Huffington Post 7/4/2017)

Een armada van ijsbergen verstoort de scheepvaart

Bron: U.S. Cost Guard

Mogelijke gevolgen:

  • zeespiegelstijging: bij het einde van de laatste ijstijd ging dat aan een ritme van ongeveer 20 meter in 400 jaar… dat is dus 1 meter per 20 jaar, en ditmaal kan het sneller gaan
  • de botsing van koud smeltwater met tropisch oceaanwater zorgt voor meer en krachtiger stormen
  • de verstoring van oceaanstromingen ondermijnt het zuurstofgehalte van de oceaan (zuurstof = leven, plankton, enz.) en kan de hele golfstroom vertragen. Lees de details bij robert Scribbler

Vier graadjes maar?

Geef een reactie

earth101.is vroeg aan vier wetenschappers wat een planeet die 4 graden warmer wordt, nu eigenlijk voorstelt.

Gavin Schmidt: Een van de meest sprekende analogieën is die van de laatste ijstijd: de zeespiegel lag toen zo’n 120 meter lager dan nu, met gigantische ijskappen over Noord-Amerika, Ijsland, het grootste deel van Europa. De gemiddelde temperatuur was toen slechts 5° C lager dan vandaag. Of denk aan een anti-ijstijd in de andere richting, vijf graden warmer, dat betekent een totaal andere planeet. En vier graden is maar een graadje minder.

Kevin Anderson: Een absolute catastrofe! Vier graden warmer op een koude winterdag, dat maakt niet veel uit, maar dit gaat om een planetair gemiddelde, dus ook inclusief de oceanen. De landtemperaturen stijgen in dat geval nog meer. Bovendien treden grote geografische verschillen op: sommige regio’s worden nog veel heter, en bij hittegolven gaat het helemaal mis, temperaturen lopen dan wel negen of tien graden hoger uit, bovenop de hittegolf. We zijn helemaal niet aangepast om daarmee te leven, en vier graden is een grondige verstoring, ook van ecosystemen. Denk aan bestuiving van planten, aan voedselproductie, maar ook aan onze fysieke infrastructuur, dat alles raakt snel in verval, met wereldwijde spanningen en oorlog als gevolg.

Erik Conway: Grote gevolgen voor onze kinderen en kleinkinderen. Uitgestrekte landbouwgebieden worden woestijnen, sterk stijgende zeespiegel, met meerdere meters niet centimeters zoals nu (met onze 0.8 graden hoger). Het wordt een totaal andere wereld, in essentie een ijsvrije wereld.

Erick Fernandes: Een andere planeet, we zullen de onze niet meer herkennen.

Interview: What would a four degree warmer world mean to us? Gavin Schmidt is the Director of the NASA Goddard Institute for Space Studies; Kevin Anderson is professor of energy and climate change at the University of Manchester, and deputy director of the Tyndall Centre; Erik Conway is, with Naomi Oreskes, the author of Merchants of Doubt (2010) and The Collapse of ‘Western’ Civilization (2014); and Erick Fernandes is Adviser on Agriculture, Forestry & Climate Change at the World Bank.

https://www.youtube.com/watch?v=Q3dOT-QySQE

Wetenschappers verbluft door snelheid dooi Noordpool

Geef een reactie

Het klimaat van de Noordpool verandert zo snel dat de wetenschap nauwelijks kan bijhouden wat er precies gebeurt en wat de gevolgen voor de wereld zijn, aldus de VN.

Het is uitzonderlijk dat de Wereld Meteorologische Organisatie (WMO), een vooraanstaand internationaal wetenschapsforum én deelorganisatie van de VN, zo duidelijk ervoor waarschuwt dat de wetenschappers het tempo niet kunnen bijhouden. Bovendien zullen de veranderingen op de Noordpool de hele wereld beïnvloeden.

De WMO laat weten dat “de dramatische en nooit geziene opwarming aan de Noordpool het zeeniveau doet stijgen, waardoor ook weerpatronen over de hele wereld veranderen, en het klimaatsysteem nog verder kan verstoren. Het ritme van de veranderingen overstijgt de huidige capaciteit van de wetenschap om correct te meten en te voorspellen… we raken het spoor bijster.”

WMO-voorzitter David Grimes: “De Noordpool stuurt het klimaat van de hele wereld aan, en ondergaat veranderingen aan een nooit geziene snelheid. De gevolgen ervan zijn ver buiten het Noordpoolgebied voelbaar. Veranderingen aan de Noordpool zijn een wereldwijde indicator – zoals de kanarie in de koolmijn – en het gaat veel sneller dan we verwacht hadden.”

Klimaatnoodtoestand: liefst 15 knipperlichten

Neen, het dak hoeft niet meteen in te storten. De sluipmoord op onze planeet noemt Paul Beckwith eerder een Death by a thousand cuts (een oude Chinese martelmethode, wikipedia). J. Diamond noemde het creeping normality, waarmee de laatste bewoners van het Paaseiland de laatste boom velden.

Knipperlichten

  1. Het zuurgehalte van de oceanen is de jongste decennia met 30% gestegen
  2. Het zuurstofgehalte van de oceanen daalt sneller dan oceanografen hadden verwacht
  3. De oceaanstromingen raken verstoord: dat is het geval ten zuiden van Groenland (koud water, Golfstroom) en in het noorden van de Pacific (warm water)
  4. CO2-concentraties lagen in juni 2016 liefst 4 ppm hoger dan in juni 2015
  5. Het methaanniveau ligt boven de 1850 ppb en stijgt snel, vooral in de zonde rond de Noordpool
  6. Landtemperaturen wereldwijd blijven stijgen; begin dit jaar lag de temperatuur een hele maand boven het COP21-streefdoel van 1,5°C
  7. De biodiversiteit is met 50% afgenomen
  8. We zien de koraalriffen overal afbleken en afsterven, evenals de vernietiging van kelp en zeegras, het fytoplankton gaat achteruit. De hele voedselketen van de wereldzeeën is bedreigd.Ongeveer 25% van de vissen spenderen een deel van hun leven in de koraalriffen, dus wat gaat er gebeuren als die riffen afsterven?
  9. De noordelijke naaldwouden sterven af, net als het Amazonewoud, en dat zijn precies onze grote opslagvolumes voor koolstofdiowide
  10. Massale bosbranden komen voor in het Amazonebekken, de noordelijke naaldwouden en andere streken, waardoor de CO2-opslag verkleint en de CO2-uitstoot vergroot
  11. Het albedo van het Noordpoolgebied neemt snel af vanwege het smelten van zeeijs en sneeuwtapijt, waardoor het Noordpoolgebied nog sneller opwarmt
  12. Het risico op het verlies van alle noordpoolijs (Blue Ocean Event) voor of tegen 2020 is extreem hoog
  13. De straalstromen in het noordelijk halfrond vertragen in bepaalde zones, en gaan meer golven, hetgeen leidt tot een toename in de frequentie, ernst, duur van extreem weer
  14. Het smelttempo van de ijskappen op Groenland en Antarctica stijgt exponentieel, met een verdubbeling op minder dan tien jaar; hetgeen zal leiden tot een exponentiële stijging van het zeeniveau
  15. Wereldwijde voedseltekorten zijn te verwachten zodra tegelijkertijd misoogsten voorkomen als gevolg van extreem weer (droogte of overstromingen)
  16. En de lijst gaat maar verder, straalstromen die de evenaar oversteken zijn slechts een element meer in deze onheilspellende, maar samenhangende puzzel. Het enige wat ik doe is de punten – dse waarnemingen van dit moment – met elkaar verbinden.

Lees verder bij Paul Beckwith .
Niet elk van de elementen hierboven is op zichzelf dramatisch, maar als je het hele plaatje bekijkt… Hij noemt het in 2 youtube-filmpjes ronduit:

Case for Declaration of Global Climate Emergency

 

State of the Climate in 2015: heter

Wetenschappers van over de hele wereld werkten samen aan dit rapport (2/8/2016), en het ziet er niet fraai uit. 2015 was het heetste jaar, we sluiten de heetste 5 jaar, en de heetste 10 jaar af. Enkele citaten van redacteurs:

  • I think the time to call the doctor was years ago. We are awash in multiple symptoms.
  • the implications for humanity were bad.
  • There is really only one word for this parade of shattered climate records: grim.
  • This impacts people. This is real life.
  • man had made a nightmare mix.
  • It’s like injecting an already amped-up climate system with a dose of (natural) steroids.

Conclusie van Daily Star 3/8/2016: ‘The time to act was years ago’ Soaring heat means ‘grim’ future for humanity – EARTH faces a “grim” future – and it could be too late to save ourselves, according to scientists.

Bekijk ook het korte videofilmpje bij Daily Star of euronews.