Tag archieven: noordpool

Hongerige ijsberen kauwen op kabels, eten elkaar op

Meer en meer ijsberen die elkaar doden en opeten. “Gevallen van kannibalisme onder ijsberen zijn bekend, maar wij zijn ongerust omdat dergelijke gevallen vroeger zelden voorkwamen, terwijl nu ze nu vrij vaak worden vastgesteld”. Als er te weinig voedsel is, zien we mannetjes die wijfjes met pups aanvallen.

Een deel van de toename is toe te schrijven aan een groter aantal waarnemingen, omdat meer mensen in het Noordpoolgebied werken of er doorheen varen (onder meer voor de oliesector), maar toch…  Oorzaken zijn het smeltende ijs en menselijke activiteiten die hun habitat afbreken, aldus Russische wetenschappers in een verslag op de wetenschappelijke nieuwssite phys.org. Tijdens het laatste kwarteeuw is het Noordpoolijs (gemeten aan het eind van de zomer) 40 percent geslonken. Wetenschappers voorspellen dat de ijsberen uiteindelijk niet meer op zeeijs zullen jagen, en noodgedwongen de kustgebieden en hooggelegen eilandenarchipels gaan opzoeken. Russen die in Noordpoolstreken wonen, slaan alarm over tientallen beren die de dorpen benaderen, en op vuilnisbelten op zoek gaan naar voedsel.

Lees het verslag bij phys.org 26/2/2020.

Hoeveel jaren nog?

juni 2019
Alweer doomsday tegen 2026? In een stevig gedocumenteerde blogpost van “klimaatveteraan” Sam Carana (Arctic-news.blogspot) krijgen we een zonder meer beroerde toekomst voorgesteld. Je kan natuurlijk verwijzen naar de jongen die “wolf” riep, maar de moraal van het verhaal is… dat het ook in dat sprookje de 4e maal raak was.

Sam Carana’s onheilsboodschap is het vlotst te volgen aan de hand van de plaatjes, te beginnen met het meest provocerende.

Hoeveel jaren nog?

juni 2019De dunne rode lijn is de actuele temperatuur, tot juni 2019 (we zitten al rakelings aan de 2°C(1) opwarming = Akkoord van Parijs). Van daaruit gaat het binnenkort over de 2°C, en dan op naar de 3°C:

 

  • de 2°C overschrijden we in 2019-2020 (dikke rode lijn), of in 2021
  • de 3°C overschrijden we in 2020-2021 (rood) of 2026 (blauw).

2°, 3°, 5°… Venus?

2-3-4-5 gr C op weg naar Venus

  • 2°C stijging: zitten we nu al aan (zie hierboven)
  • 3°C: habitatvernietiging voor dier en mens, sneeuw- en ijslagen verdwijnen, warrige straalstromen veroorzaken extreem weer
  • 4°C: de aarde wordt een vochtige broeikas, afbraak van de ozonlaag (bescherming tegen UV), oceanen verdampen
  • 5°C praktisch alle leven op Aarde verwoest, dodelijke UV-stralen en verdwijnen van water sturen de Aarde de weg op van Venus.

Vooral dat laatste is moeilijk om aan te nemen: de Aarde heeft ook in het verleden periodes van opwarming (zelfs 5°C) gekend, en is toch weer afgekoeld. Het verschil? Timing is alles: de snelheid van de opwarming haalt alle mechanismen voor herstel, aanpassing en compensatie door de natuur in.

De methaanbom

zeediepte noordpool methaanstatistiek

Links, lichtblauw, de ondiepe Noordpoolzee, dus vatbaar voor “methaanbommen”. Rechts, methaanuitstoot 1750-2020.

En ja, in de analyse is rekening gehouden met:

  • afbraak methaan door bacteriën (sterk verminderd vanwege zeestromingen)
  • vlakke methaancurve 2000-2007, als gevolg van globale vochttoename
  • het aardopwarmingsvermogen (GWP) van methaan moet wellicht naar boven toe bijgesteld worden, vooral (opnieuw: timing!) in de eerste jaren
  • het taboe op de “methaanbom” wordt besproken in de video met Peter Wadhams (onderaan).

2026: +10°C? Dat overleven we niet.

temperatuurstijging 2019-2026

Temperatuurstijging 2019-2026: +10°C tegen 2026. Het dodelijk gevaar van feedbacks en stapeleffecten.

 

 

3 wetenschappers aan het woord

Peter Wadhams RT America Guy McPherson

  • Peter Wadhams: een gigantische methaanbom is geen zekerheid, wel een dreiging & methaantaboe (28′)
  • RT America over Arctic-news Blogspot (4′)
  • Guy McPherson (11′)

 

Commentaar

De titel van Arctics blogpost “Most Important Message Ever” is een tikkeltje melodramatisch, en onderaan de post vraagt Sam Carana om commentaar… maar er staat niets. Het einde is nabij is al heel lang een populair thema. Toch is het risico op runaway climate change reëel (nog niet in het NL-taalgebied, wikipedia-NL kent het niet). Een jaartal voorspellen is hachelijk. Het gevaar voor onderschatting zit ‘m in

  • het feit dat we NU (2015-2020) nog maar geleidelijk afglijden, en dan kan je niet aanvoelen of het verder geleidelijk blijft, of een hockeystick wordt
  • alweer de timing: opwarming gebeurt met jaren vertraging (na CO2-uitstoot), maar na een tipping point kan het snel gaan.

Voor elk ander groot risico zou het voorzorgsprincipe gelden, maar in klimaatzaken heerst ontkenning.

(1) Detaildiscussies soms naargelang wel vertrekjaar men neemt: 1951, 1880, of 1750.

Hoe lang hebben we nog?

Arctic News, een gezaghebbende blog over de Noordpool, luidt de alarmklok.

Uit eerdere analyses blijkt dat 2019 tot 1,85°C warmer kan worden dan pre-industrieel (1750). Een onvoorstelbare catastrofe is zich voor onze ogen aan het voltrekken, misschien zelfs binnen de 10 jaar. Wordt het 5°C warmer, dan verdwijnt praktisch alle leven op Aarde. De menselijke soort overleeft wellicht zelfs de +3°C niet. De ene na de andere studie wijst op het gevaar, maar veel mensen verkiezen de kop in het zand te steken.

Artic News vervolgt met deze onheilspellende grafiek (legende onder de grafiek):

  • de langetermijntrend 1880-2019 staat in paars op de achtergrond, en wijst naar het jaar 2025 voor de 3°C drempel
  • de kortetermijntrend 2000-2019 staat in rood op de voorgrond, en wijst naar het jaar 2020.

Misschien draait het toch niet zo rampzalig uit? De kans dat deze Russische roulette doel treft, is volgens wikipedia 16,67% (1/6)… gokje wagen? Arctic News lijkt op het randje van de paniek, getuige deze afsluitende poster:

Lees de volledige alarmkreet bij Arctic News 17/4/2019.

Klimaatchaos in september 2019?

Doemberichten maken is een ondankbare job: meestal komen ze niet (meteen) uit, en sta je voor schut. Na Guy McPherson (die de chaos al in september 2018 zag komen, zie dit blogbericht) is het de beurt aan Sam Carana (wie?) van Arctic News Blog.Hij voorspelt mogelijk onheil in september… 2019.

De redenering gaat, kort door de bocht, als volgt:

  • recent onderzoek bevestigt dat soorten (men bedoelt: de mens) plots kunnen uitsterven door “co-extinctie”, dwz omdat hun ecosysteem instort (massa-extinctie), niet omdat hun soortspecifieke tolerantiedrempel wordt overschreden (want die ligt bij de mens vrij hoog)
  • die instorting-door-co-extinctie zou ingezet kunnen worden bij een plotse temperatuurstijging van pakweg 5°C
  • dit kan veroorzaakt worden door een plotse explosie van methaan, als gevolg van bv.
    • influx van warm oceaanwater, bv. na een forse El Nino (zie figuur hieronder)
    • aardbeving(en) in de zeeën rond Groenland
    • finale smelting van het poolijs

het verdwijnen van soorten als gevolg van de uitputting van hun hulpbronnen — een proces dat bekend staat als ‘co-extinctie’ — is meer dan waarschijnlijk de belangrijkste oorzaak van het verlies aan biodiversiteit


Influx van warm oceaanwater en gevolgen (Arctic News)

Of deze “voorspelling” nu exact uitkomt of niet, doet minder ter zake. Punt is dat de voorspelling geloofwaardig is, het zou kunnen. En dat weinig mensen, laat staan overheden, daar schijnen om te malen. Remember de Cubaanse rakettencrisis van 1962? De wereld stond op de rand van een fatale atoomoorlog. Die is er gelukkig niet gekomen omdat enkele mensen aan de top het hoofd koel hielden. Maar het was bepaald niet onzinnig om in die omstandigheden het ergste te vrezen, en te hopen op verantwoordelijkheidszin bij wereldleiders. Die is nu nogal zoek, om het zacht uit te drukken.

IPCC SR15 rapport: misleidend en lachwekkend

Voor wie het klimaat volgt, bracht het IPCC rapport SR15 weinig nieuws: het is hoog tijd, hoor je! We hebben nog maar enkele jaartjes! Nu moeten we echt eens gaan beginnen! Doet een beetje denken aan dure eden van alcoholisten. De reacties variëren van TAM over REALISTISCH tot CYNISCH:

Arctic News: IPCC SR15 uitgekleed

SR15 zegt: een ijsvrije Noordelijke IJszee zal om de 100 jaar (sic!) voorkomen als we 1,5°C hoger gaan, en om de 10 jaar bij 2°C. Als je weet dat het cargoschip de Venta Maersk in september over de Noordpool voer (zie blogbericht), en dat klimatologen een van de volgende jaren al een ijsvrije ijszee verwachten (wat van dan af elke zomer zal gebeuren), dan is dit rapport gewoon lachwekkend, aldus Peter Wadhams in een gesprek met Arctic News (youtube).Hij ziet overigens geen bekende arctische klimatologen op de auteurslijst van SR15.

“Het IPCC blijft de verslaving voeden”, is de cynische conclusie van Arctic News, dat het rapport zonder pardon fileert. Een korte samenvatting van de lange opsomming, die kennelijk in haast is opgemaakt en dus niet 100% “af” is:

  • sjoemelen met de baseline: Parijs gaat uit van “pre-industrieel” (dat is dus ongeveer1750), IPCC “schuift” deze hier op tot 1850-1900 (toen de industriële revolutie al goed op gang was gekomen PLUS een relatief warme periode was)
  • valse berekeningen: IPCC schat huidige opwarming 1°C en rekent dan 0.2°C opwarming per decennium, zodat je “tussen 2030 en 2050” die 1,5°C zou bereiken. Maar (1) we zitten nu al boven 1°C en de opwarming gaat niet met 0.2°C LINEAIR naar boven, maar VERSNELT.
  • IPCC negeert pieken, en schermt telkens met “gemiddelden”. Maar het zijn pieken van extreem weer die dodelijk zijn. En aan de polen zie je pas echte temperatuurpieken.
  • cherry picking van baseline-periodes: volgens NASA zaten we in 2016/2017 al aan 1,22°C boven een 30-jarig gemiddelde van rond 1900. Wat doet IPCC? Men kiest 1850-1900, een relatief warme periode, zeker warmer dan 1750 maar ook warmer dan rond 1900. Zo lijkt de hedendaagse periode minder extreem.
  • datasets mengelen om extremen uit te vlakken: het IPCC “mengde” gegevens van de UK Met Office voor de warmere periode 1880-1900 met andere.
  • geen gebruik maken van nieuwe technieken om temperaturen te schatten waar metingen ontbreken. Speciaal in de poolgebieden ontbreken vaak gegevens, en precies daar zie je extremen. Als je dan besluit gegevens voor niet-beschikbare sectoren “dan maar te negeren”, hoe wetenschappelijk ben je dan bezig?
  • 2016 eruit gooien: een extreem warm jaar. Als je dan je curves doet stoppen in 2015, is dat mooi meegenomen.
  • klimaatgevaren niet ingeschat: het IPCC weet allicht, maar benadrukt nergens dat de CO2-uitstoot van NU pas over 10 jaar of later te voorschijn komt. Die dreiging kan tegen dan zwaardere gevolgen hebben (tipping points, straalstromen, extreme stormen, enz.). Er is ook nergens sprake van waterdamp, een krachtig broeikasgas
  • koolstofbudget? Het IPCC doet alsof dat er nog steeds is, terwijl dat budget al lang op is. We hebben een knoert van een KOOLSTOFSCHULD, geen BUDGET.
  • vervuiling bestendigd: het IPCC veronderstelt dat we nog een hele tijd fossiel blijven gaan, en verwijst naar koofstofcaptatie zoals BECCS. Maar de toepassing van die procedes op massale, planetaire schaal, is op zijn best hypothetisch enmogelijk ronduit schadelijk.
  • geen enkele verwijzing naar de wellicht enige effectieve maatregel, en dat is een vorm van CO2-belasting, waarvan de opbrengst in klimaat wordt geïnvesteerd.

Lees het hele artikel bij Arctic News (13/10/2018)


Peter Wadhams: het IPCC-rapport is lachwekkend, waar het over het Noordpoolijs gaat (youtube).


Michael Mann is voorzichtiger over het rapport, maar noemt IPCC toch “veel te conservatief” (youtube)

Deens cargoschip vaart over de Noordpool

Het was geen wereldnieuws, en toch is het alweer een trieste mijlpaal in de opwarmingsgeschiedenis van de Noordpool. Een van de eerste grote containerschepen is zonder hulp van ijsbrekers over de Noordpool gevaren. Het ging weliswaar nog om een proefvaart, en reguliere trafiek is “slechts” enkele maanden per jaar mogelijk plus vergt toch bepaald niveau van ijsklasse. Maar je ziet de reders al likkebaarden, bij de gedachte dat de reis van oost naar west met ruim 10 dagen kan ingekort worden, en misschien wel nog meer maanden per jaar mogelijk wordt (!). Uit het persbericht:

Een vrachtschip onder Deense vlag, de Venta Maersk, heeft met succes het Russische Arctisch gebied doorkruist tijdens een proefvaart die aantoont dat smeltend zee-ijs mogelijk een nieuwe handelsroute van Europa naar Oost-Azië kan openen.Het schip, met een lading bevroren vis, arriveerde op 28 september in St. Petersburg, nadat het de Russische havenstad Vladivostok op 22 augustus had verlaten.”De proef stelde ons in staat uitzonderlijke operationele ervaring op te doen,” zei Laursen, eraan toevoegend dat het schip goed gepresteerd had in de onbekende omgeving.

Forbes/NASA: permafrost-meren spuwen methaan


Lieflijk tjangelmuziekje bij onheilspellende beelden (youtube 17/8/2018)

Business-magazine Forbes komt aanzetten met NASA-onderzoek naar methaan spuwende meren in de permafrost aan de Noordpool. Ze lijken op gigantische kommen spuitwater, maar het gas is methaan, een 25x sterker broeikasgas dan CO2 (en daarvan hadden we eigenlijk al teveel, niet?).
Nieuw is niet dat smeltende permafrost methaan genereert, dat weten alle klimaatwetenschappers al een tijdje, wel de snelheid van het proces.

Deze plotselinge uitstoot van broeikasgassen veroorzaakt een positieve feedback, die de algehele opwarming nog versterkt. Wat de door NASA gefinancierde onderzoekers aantonen, is dat dit proces vrij abrupt kan zijn, met een dus grotere en snellere impact op het broeikaseffect. Massale uitstoot van koolstof is niet voor binnen tientallen jaren of eeuwen, het vindt NU plaats en daarmee verandert het landschap van de Noordpool.

Is dit nu slecht nieuws, of rampzalig nieuws? Alles hangt af van de snelheid en hoeveelheid van de methaan-oprispingen. Verontrustend is wel de positieve feedback, met andere woorden het is een zichzelf versterkend fenomeen.

 

Mainstream politiek blog: klimaatverandering 2018 evident

Je verwacht het niet van een invloedrijk politiek blog zoals Politico: meestal gaat dat over blunders van EU-commissarissen, of wie de volgende voorzitter van een EU-instelling wordt. Nu ruimt Politico plaats in voor Stefan Rahmstorf, een gerenommeerde Berlijnse prof fysica.


Rahmstorf zet de extreme zomer 2018 in Europa (en elders) in het bredere kader, met links naar wetenschappelijke rapporten:

  1. de straalstroom vertraagt en verzwakt, en blijft zo veel langer (praktisch) onbeweeglijk: lig je dan in een “warme buik” (hete lucht vanuit Afrika) dan krijg je een hete droogte, niet van enkele dagen maar van weken
  2. de golfstroom vertraagt: paradoxaal genoeg gaat het opwarmen van de Noordpool gepaard met het afkoelen van de Noord-Atlantische Oceaan, hetgeen opnieuw de straalstroom beïnvloedt


Wat is er met de straalstroom gebeurd? (4 min.)

Bendell’s “deep adaptation”: zet je schrap, het komt eraan!

In academische kringen sijpelt stilaan het besef door dat we met z’n allen op een trein naar de afgrond zitten. Onze welvaartsstaat stort zo goed als zeker in, als gevolg van een klimaat dat op hol slaat. Hoe groot is het probleem? Simpel: het is onvermijdelijk geworden, en het is niet meer te stoppen.

Maar niemand wil de kat de bel aanbinden. Het woord “catastrofe” is taboe. Enkele wetenschappers vinden echter dat het tijd wordt open kaart te spelen, zodat mensen elkaar kunnen steunen, en de radicale implicaties tijdig leren zien.

Een van die mensen is Professor Jem Bendell, met zijn essay “Deep Adaptation: A Map for Navigating Climate Tragedy, July 27th 2018.”

Een recent onderzoek waaruit bleek dat klimaatchaos nu onvermijdelijk is, werd afgewezen door de anonieme reviewers van een wetenschappelijk tijdschrift. De prof die het schreef, heeft het document nu dan maar zelf gepubliceerd, omdat hij de discussie wil stimuleren over de zo noodzakelijke “deep adaptation” aan de klimaatcrisis. (Deep adaptation, a Map for Navigating Climate Tragedy, in strangesounds 29/7/2018)

Het essay opent met: “Het is tijd dat we beseffen dat het te laat is om te ontsnappen aan een wereldwijde milieuramp, nog tijdens ons leven.” En dat is durven, want een wetenschapper die daar zijn naam onder zet, hoeft niet meer te rekenen op onderzoeksgeld, en riskeert niet alleen afkeuring van collega’s, maar simpelweg haar/zijn job. Eminent klimaatwetenschapper Kevin Anderson heeft al toegegeven dat zijn gilde in de praktijk aan zelfcensuur doet.

Bendell onderzocht de klimaatliteratuur van na 2014, en kan tot geen ander besluit komen dan een maatschappelijke crash. Zijn inschatting is dat het klimaat (niet langer, of nooit) lineair evolueert, maar (minstens nu) exponentieel. Dat verschil is kolossaal. En dus slaat het klimaat op hol. En mogelijk onherroepelijk.

Zijn essay “Deep Adaptation” is een wake-up call voor wie de duistere kant van de klimaatcrisis ontkent. Of anders gezegd: de mainstream wetenschap is veel te traag en veel te conservatief:

  • eerst verwijst hij naar klimaatnestor Peter Wadhams, die vindt dat de impact van een ijsvrije Noordpool mateloos onderschat wordt (met name door het IPCC)
  • idem voor de zeespiegelstijging, lineair versus exponentieel
  • idem voor de mythes van “2° C”, of 1,5°C: veel ecosystemen zullen geen 2°C overleven. Het was een politieke drempel, geen ecologische. 1,5°C dan maar? Daar schieten we waarschijnlijk ruim voorbij: we zitten nu al bijna 1°C, en de huidige uitstoot moet nog “verwerkt” worden door systeem-Aarde.

Er zit misschien een straaltje hoop in geo-engineering, maar het effect ervan is zo onzeker (en de bijwerkingen ook) – en daar staat de olifant in de kamer tegenover: methaan. Wetenschappers zijn verdeeld: sommigen slaan alarm over methaan, anderen verwachten dat het wel meevalt.

De situatie komt erop neer dat we Russische roulette spelen met de hele mensheid. En er zitten al twee kogels in het magazijn.

Stel je voor, besluit Bendell: “geen elektriciteit meer, geen water uit de kraan, je zal met de buren moeten overleggen om aan voedsel en warmte te raken. Je raakt snel ondervoed. Het voelt aan alsof iemand je vermoordt, nog voor je van honger omkomt.” Met die brutale woorden wil Bendell duidelijk maken dat dit geen theoretische kwestie is.

Bendell’s conclusie: “De disruptieve impact van de klimaatverandering is nu onvermijdelijk. Geo-engineering is waarschijnlijk ineffectief of contraproductief. Mainstream klimaatwetenschappers erkennen nu de noodzaak van veel meer aanpassing aan de gevolgen van klimaatverandering (adaptatie). De wereld zal binnen de tien jaar grondige verstoringen zien in maatschappelijke basisfuncties, als gevolg van de klimaatstress. Die verstoringen houden ondervoeding, ziektes, sociale onrust en oorlog in – ook in de rijkere landen.”

Kortom, de klimaatcrisis die binnenkort uitbreekt, zal ons allemaal vol in het gezicht treffen. Weblinks:

Intussen volgen klimaatwetenschappers schoorvoetend de chaos-voorspellingen. Zo’n vooruitzichten zouden enkele jaren geledennog afgedaan zijn als “alarmistische kletspraat”:

  • bovenstaand bericht op vrtnieuws 7/8
  • een uitgebreider artikel erover in The Guardian 7/8
  • Trajectories of the Earth System in the Anthropocene(het oorspronkelijk onderzoek bij PNAS.org 31/7/2018)

Over 2 jaar (of eerder) komt het besluit “sorry folks, we zijn inderdaad te laat” (Nic Balthazar op 8/8/2018 in De Morgen).

Update april 2019

Bendell kreeg ook kritiek uit “radicaal-ecologische” hoek, van Jeremy Lent (What will you say to your grandchildren? 9/4/2019). Lent schrijft: We staan voor de klimaatchaos, en sommigen pleiten voor ‘Deep Adaptation’ (=werken aan (maatschappelijke) overlevingsstrategieën, niet zozeer “hervormingen”).  Maar wat we echt nodig hebben, is ‘Deep Transformation’ (=diepgaande hervormingen). Op zijn blog (Responding to Green Positivity Critiques of Deep Adaptation 10/4/2019) reageert Bendell uitgebreid op deze kritiek.

Discussie Jeremy Lent vs. Jem Bendell

Radicale structuurhervormingen of actief voorbereiden op sociale chaos? Dat is het fundamenteel discussiethema tussen klimaatbewuste activisten. Twee woordvoerders, twee kampen, twee klimaatbewegingen.
Kort samengevat in deze pdf: Jeremy Lent versus Jem Bendell.(april 2019)

 

McPherson: poppen aan het dansen in september 2018?

Klimaatpessimist Guy McPherson voorspelt in enkele youtube-video’s “het einde” tegen september 2018. “Of anders september 2019.
Beetje lachwekkend, denk je. Waarop baseert hij zich? McPherson observeert sedert jaren het klimaat, en ziet + honderd destructieve klimaatprocessen, met onderling versterkende feedback-loops. Zie de immens uitgebreide maar gortdroge Climate-Change Summary and Update op zijn website. Zijn meest plausibele scenario voor september 2018:

  1. waarneming: Noordpoolijs verdwijnt (nagenoeg) helemaal
  2. gevolg: grootschalige uitstoot van methaan
  3. gevolg: plotse (enkele weken) significante opwarming van de aarde + feedback loops komen in een helse kringloop
  4. gevolg: voedselproductie (m.n. granen) komt ernstig in het gedrang
  5. gevolg: instorting van de beschaving
  6. …en door het wegvallen van global dimming wordt het effect nog versterkt

Instorting van de beschaving betekent niet noodzakelijk het einde van alle mensen, zegt McPherson, maar… wie wil in een vernietigde omgeving verder leven? Hij geeft ons minder dan 10 jaar. Het einde had hij al in 2002 voorspeld: toen gaf hij ons tot 2030. Intussen is dat voor hem 2026 geworden, mogelijk eerder. Met “2026” bedoelt hij het einde van alle hoger leven op de planeet. Met 2018 of 2019 bedoelt hij onze georganiseerde samenleving.

“Civilization, like an airplane in flight, survives only if it keeps going forward”
(Edward Abbey)

Recente waarnemingen lijken McPherson tegen te spreken:

  • het noordpoolijs is nog altijd niet volledig gesmolten
  • de uitstoot van methaan blijft momenteel binnen de perken

Maar daar staat tegenover dat:

  • het noordpoolijs effectief alarmerend snel wegsmelt: is het niet in 2018, dan in een van de volgende jaren
  • een massale uitstoot van methaan wel degelijk mogelijk is en een catastrofe zou zijn, als het gebeurt (en dat de waarschijnlijkheid ervan uiteraard toeneemt met het smelten van het noordpoolijs)

Het schokkende van McPherson’s voorspellingen is natuurlijk “september 2018”, rationeel gezien een zeer betwistbaar statement: hoeveel keer is het einde van de wereld al voorspeld? Maar wellicht heeft hij met die datum niet zozeer een concreet tijdstip bedoeld (hoewel natuurlijk ook), maar vooral willen aantonen:

  • dat we effectief op de rand van de afgrond staan, niet in 2075 maar NU
  • dat het afschuwelijk snel kan gaan (weken, niet maanden)
  • dat de milieu-instorting onze hele beschaving meesleurt (OK, behalve misschien enkele Amazone-Indianen, en de eerste maanden enkele schatrijke bunkerbewoners)

Als je jezelf wil geruststellen en het allemaal wat overdreven vindt, is er altijd nog dit zinnig artikel in The Guardian van 9 juli 2018, waarin met McPherson de vloer wordt aangeveegd. Zonder veel geruststellende argumenten, maar voor de goegemeente zoveel verteerbaarder.
McPherson:

En de hete zomer van 2018?

Tekenend voor het totaal gebrek aan “urgency” is de mierendiscussie op NL-wikipedia: moeten we het artikel nu “droogte van 2018” noemen, of nee hoor, “hittegolf van 2018”? Uiterst belangrijk onderscheid 😉 volgens deze discussiepagina. Er was zelfs discussie over het volledig verwijderen van het artikel, wegens “niet-encyclopedisch”.

  • In onderstaand filmpje zie je hoe (van 1880 tot 2017) van jaar tot jaar de gemiddelde temperaturen klimmen… hoger, hoger (vanaf 1976). Beangstigend!
  • zie ook Guy’s update 12/8/2018