Tag archieven: Fossiele energie

Als wij de bedrijven redden, moeten zij de planeet redden


Voor Bill McKibben, medestichter van de milieugroep 350.org, is de boodschap aan het Amerikaans Congres duidelijk: voor wat hoort wat. “Voor drukbezette congresleden die overwegen welke voorwaarden moeten gekoppeld worden aan noodsteun voor bedrijven, is hier het recept: laat elke reddingsoperatie afhangen van een formele belofte om de doelstellingen van het Klimaatakkoord van Parijs te halen, en op korte termijn aan te tonen hoe ze dat denken te doen.

Zo zou men van de luchtvaartsector kunnen eisen dat ze radicaal het roer omgooien met efficiëntere toestellen, in plaats van bomen te planten. Of men zou eindelijk eens flink kunnen gaan investeren in hogesnelheidstreinen (de VS staat ver achter). Van de banken zou men kunnen eisen dat ze nu eens stoppen met investeren in fossiele energie, enzovoort.

Of Trump hier oren naar heeft, valt te betwijfelen maar voor een keer is er een stok: grandioze steunprogramma’s kunnen niet zonder steun van het Congres, waar de Democraten de plak zwaaien (al kan men zich afvragen of het slag van J Biden een haar beter is).

En er is een precedent: in 2008 eiste president Obama van de auto-industrie inspanningen om zuiniger wagens te gaan maken.

Lees hier McKibbens post bij The Newyorker – 20/3/2020.

 

Reality check: meer steenkool, meer CO2 in 2018

Het Internationaal Energieagentschap publiceerde op 25/3/2019 de statistieken over 2018:

  • CO2-emissies uit energieproductie wereldwijd: + 1,7%
  • CO2-emissies van de VS +3,1%, China +2,5%, India +4,5%: Europa -1,3%, Japan ook afname

In China bijvoorbeeld steeg de productie door hernieuwbare energiebronnen, maar steeg evenzeer het verbruik van aardgas, kolen en olie. In India werd ongeveer de helft van alle nieuwe energievraag opgevangen door kolencentrales. In de Verenigde Staten daalt steenkool, maar het verbruik van aardgas stijgt.

Rob Jackson (prof aardwetenschappen aan Stanford): de aanzienlijke groei van wind- en zonne-energie wordt overschaduwd door de voortdurende afhankelijkheid van de wereld van fossiele brandstoffen. “We are in deep trouble. The climate consequences are catastrophic. I don’t use any word like that very often. But we are headed for disaster, and nobody seems to be able to slow things down.”

Bronnen

De donkere kant van de klimaatbeweging

CATAPA, een actiegroep die aandacht vraagt voor de verwoestingen door mijnbouwbedrijven, trekt aan de alarmbel.

Jullie “groene” klimaatrevolutie heeft gitzwarte consequenties voor inheemse bevolkingsgroepen, en voor milieu en klimaat. De groene energierevolutie, die de honger naar mineralen aanwakkert, lijkt de extractieve sector in de kaarten te spelen. De krachten hierachter zijn dezelfde als diegene die ons vandaag in deze (klimaat)crisis hebben gestort: een economisch model dat uitgaat van oneindige groei.

Dat is logisch, want het enige hernieuwbare aan hernieuwbare energie is… de energie zelf; alles om die te maken moet vervuilend geproduceerd worden. De valstrik van de klimaatbeweging is dat de mensen gaan geloven in een technologische, industriële fix van het probleem: een gevaarlijke illusie. Als we dan toch het klimaat wilden redden, zou de eerste prioriteit uitstootvermindering moeten zijn, niet de productie van nog meer energie-opwekkers (waarmee we ons energieverbruik lekker op peil houden).

MO*, de sociale wereldkrant, bracht het verhaal: lees verder bij MO 20/2/2019, of volg catapa.be.

Elfendertigste rapport: we halen het niet

WRIOm heikele discussies over “gaan we nu vooruit met het klimaatbeleid, en in hoeverre?” ietwat evidence based te onderbouwen, gaan we te rade bij “Mission 2020”, een wereldwijde coalitie van verschillende klimaatanalisten, onder leiding van Christiana Figueres (VN, Parijs). Die berekende 27 mijlpalen die in 2020 (over 10 maanden dus) moeten gehaald worden, willen we “Parijs” überhaupt mogelijk maken. Het eindrapport is van het World Resources Institute. Hun conclusies staan hieronder (link naar rapporten onderaan), met kleurtjes: veel groene vakjes (op koers, of vooruitgang) zitten er niet bij, de conclusie spreekt voor zichzelf…

op koers
goede vooruitgang
onvoldoende gegevens
onvoldoende vooruitgang
totaal onvoldoende
energie Hernieuwbare energie=
minstens 30% elektriciteitsproductie:
energie Geen nieuwe steenkoolcentrales
energie Bestaande steenkoolcentrales
worden gesloten
transport Elektrische voertuigen=
15-20% van verkoop nieuwe voertuigen
transport Zwaar verkeer 20% efficiënter
+ stadsverkeer naar zero-emissies
transport Openbaar vervoer verdubbelt marktaandeel
transport Luchtvaartsector vermindert emissies per km met 20% (niveau 2013)
transport De scheepvaartsector kondigt maatregelen aan om emissies in de
sector uit te faseren
landbouw Netto-ontbossing stoppen tegen 2020
landbouw Bruto verlies van bossen stoppen
landbouw Minstens 150 miljoen hectare land herstellen (ecodiversiteit)
landbouw Koolstofarme landbouwmethodes
landbouw Inspanningen voor CO2-opslag
industrie Zware industrie heeft roadmaps voor koolstofarme productie tegen
2050
industrie Zware industrie maakt begin van uitvoering roadmaps
industrie Zware industrie werkt aan emissie- en materiaalreductie op basis
van wetenschappelijke data
infrastructuur Minstens 300 miljard $ investeringen in koolstofarme
infrastructuur
infrastructuur Nieuwe gebouwen volgens (nagenoeg) passieve energienormen
infrastructuur Jaarlijks 3% gebouwen naar passieve energienormen
financieel Minimale klimaatinvesteringen: 200 miljard $ (publieke sector)
financieel Minimale klimaatinvesteringen: 800 miljard (privé)
financieel Steun voor klimaatbeweging x10 t.o.v. 2016
financieel Jaarlijkse uitgifte van groene obligaties x10 t.o.v. 2016
financieel Ondernemingen publiceren financiële klimaatrisico’s en
kredietbureaus houden er rekening mee
financieel Subsidies voor fossiele energie afschaffen
financieel Investeringen voor kolen-, olie- en gasproductie annuleren
financieel CO2-prijsmechanisme inbouwen in alle economische sectoren

Bronnen:

 

Voor de “klimaatoptimisten”: CO2-emissies 2018 alweer record!

Wereldwijd zullen de CO2-emissies over 2018 een nieuw recordniveau bereiken. De kans om de doelstelling van 1,5 of 2 ° C te halen wordt zwakker en zwakker elk jaar. Dat zegt het hoofd van het Internationaal Energieagentschap (IEA).

Hij baseert zich op de gegevens voor de eerste negen maanden van het jaar. Wereldwijd zouden de emissies kort na 2020 moeten pieken en daarna sterk afnemen om de temperatuurstijging binnen 1,5 ° C of 2 ° C te houden, aldus een rapport van de Intergouvernementele Werkgroep inzake klimaatverandering (IPCC).

Lees het artikel op euractiv (18/10/2018)

VS: Californië vs. Washington

Californië vs. Washington, Jerry Brown vs. Donald Trump: er wordt een politiek gevecht geleverd, met miljoenen tonnen broeikasmateriaal als inzet. Politico 11/9/2018 haalt enkele voorbeelden aan:

  • energiebedrijven moeten checken voor methaanverliezen bij de exploitatie. Dat kost geld, en dus wil Trump van die regel af. “Onverantwoord, grenst aan criminaliteit”, zegt Brown
  • Trump wil offshore oliewinning opnieuw toestaan. Brown ligt dwars, en verbiedt pijpleidingen naar de kust
  • Trump wil steenkool en fracking vrije baan geven, Brown tekent een Californische wet waarbij alle laagspanningselektriciteit tegen 2045 hernieuwbaar moet zijn

Kunnen deelstaten, steden en bedrijven het tij keren?

Vele bedrijven, staten en steden in de VS zijn  niet gediend met de milieuafbraak onder Trump, en voeren zelf een klimaatbeleid. Uit onderzoek blijkt helaas dat het klimaatbeleid van steden, staten, regio’s en bedrijven heelwat kan bijdragen, maar niet voldoende om de wereldwijde temperatuurstijging tot ruim onder de 2 ° C te houden, laat staan te beperken tot 1,5 ° C. Dat zijn de conclusies van een uitgebreid vergelijkend onderzoek, uitgevoerd aan de Yale universiteit:

Politieke septembermaand in de VS:


Klimaattop,  korte intro

Klimaatbetoging 8 september 2018

Een minuscuul berichtje van Belga op vrtnws.be 31/8: Betoging voor het klimaat op 8 september aan het Europees Parlement(*):
“Rise for Climate Belgium organiseert op 8 september een betoging aan het Europees Parlement om maatregelen te eisen tegen de klimaatverandering. Die dag zullen ook op heel wat andere plaatsen in de wereld gelijkaardige protestacties plaatsvinden.”

Als je ’t op internet opzoekt, spreken de resultaten Engels of Frans. Slaap zacht, Vlaanderen … (uitzondering: zie hieronder banner klimaatcoalitie)


Meer info bij de klimaatcoalitie.be

(*) Europees Parlement, Luxemburgplein, B 1050 Brussel, zaterdag 8 september om 12u00.  Station: Brussel-Luxemburg.

P.S.: Betogingen en bewustmakingen kunnen er nooit genoeg zijn, maar de focus op “Fossil Free” is fout. Om te beginnen wordt niet (of nauwelijks) aan “fossil free” gedacht voor mega-uitstoters zoals scheep- en luchtvaart, kunstmest & veevoer, cement, chemie… En dan de “fossil free” zelf: het enige “hernieuwbare” in hernieuwbare energie is… de energie; de productie en verwerking van alle hardware en installaties voor het opwekken ervan stoten megatonnen CO2 uit (of hoe produceer je anders windmolens, batterijen…?). Zeggen dat per saldo, over de hele levensduur gezien, de uitstoot van “hernieuwbaar” veel kleiner is dan “fossiel”, is correct, maar irrelevant, omdat je de CO2-uitstoot van de productie niet kan vragen zichzelf te spreiden over 30 jaar, die wordt NU uitgestoten. Nee, de eigenlijke focus hoort op de uitstoot zelf te liggen, niet op een “groen” soort consumptie-economie. Allicht beter een CO2-taks dan.

Krantenkop in 1912: steenkool warmt klimaat op


Een Nieuw-Zeelandse krant kopte in augustus 1912 over een wetenschappelijk artikel in Popular Mechanics (maart 1912).
“De ovens van de wereld verbranden nu ongeveer 2.000.000.000 ton steenkool per jaar. Wanneer dit wordt verbrand met zuurstof, voegt het jaarlijks ongeveer 7.000.000.000 ton koolstofdioxide aan de atmosfeer toe. Daarmee verandert de atmosfeer in een effectief deken voor de aarde, waardoor de temperatuur zal oplopen. Dit kan binnen enkele eeuwen een aanzienlijk effect hebben.”

Wetenschappers zoals de Amerikaanse Eunice Foot wisten dat al langer (1856) – maar toch opmerkelijk dat dit al in 1912 de krantenkoppen haalde!
Lees het hele verhaal bij thinkprogress.org (15/8/2018)

Les van Palau: Energiewende in 2 jaar

Palau, een klein eiland in de Stille Oceaan, schakelt op 2 jaar tijd over van diesel-elektriciteit naar zonne-elektriciteit. Hoe ze dat doen?

De bal ging aan het rollen na een toevallige ontmoeting van de president van het land met de CEO van Gridmarket op de EarthX-conferentie in 2017. Adviesbureau Gridmarket was ontstaan uit een publiek-privaat partnerschap in New York City na orkaan Sandy. Het hele Palau-project steunt op de software van Gridmarket, een platform met voorspellende analyse, dat gebruik maakt van artificiële intelligentie. Het werkt als volgt:

  1. stad en regio worden tot in het kleinste detail geanalyseerd en in kaart gebracht: de inventaris omvat het globale stroom- en distributienet, maar kan inzoomen tot op het niveau van een individueel gebouw
  2. op basis daarvan stelt men een strategisch plan op voor hernieuwbare energie, met als eindresultaat kant-en-klare aanbestedingen voor het net, maar ook een individueel “profiel” voor elk gebouw afzonderlijk
  3. creatie van een digitale marktplaats, waarop alle installateurs van zonnepanelen en andere leveranciers van hernieuwbare energie worden uitgenodigd
  4. elke eigenaar of beheerder kan dan met haar/zijn gebruiksklaar profiel op de marktplaats gaan “shoppen”
  5. dankzij de artificiële intelligentie leert het plan zichzelf continu bijsturen

Lees het artikel bij fastcompany 17/7/2018

  • Toegegeven, Palau is in dit project een handje geholpen door internationale sponsors, maar de bottom line is dat het project financieel-economisch gezond is. Had Palau die hulp niet gekregen, dan kon het naar gangbare normen hebben geleend, want het “business plan” is gezond. Palau-ers betalen nu €0,33 per kWh (in België €0,07) voor dieselelektriciteit, en zelfs die wordt gesubsidieerd. Door een minimale investering worden vele miljoenen aan overheidssubsidies uitgespaard. Een suggestie voor de Gaza-strook?
  • Kernpunt van dit succesproject ligt wellicht in de naadloze samenwerking tussen politiek, progressieve business en burgers. Een suggestie voor Vlaanderen?

 

Klimaatbeleid: gedragsverandering belangrijker dan windmolens

David Roberts zet in Vox nog maar s de zaken op een rijtje.
“Parijs” (COP 21) sprak van 2°C opwarming maximaal, indien mogelijk 1,5°C:

  • maar we zijn vrolijk op weg naar 3°C, een raadsel hoe we eronder blijven
  • de meeste scenario’s/modellen om dat toch te halen, gaan uit van CO2-opvang en -opslag (BECCS) in de 2e helft van de eeuw. Zo van “niet erg als we teveel CO2 uitstoten, we halen dat tegen 2050 wel in“. Maar dat is Russische roulette, en alleen de scenaristen zijn optimistisch, BECCS bestaat op verre na (nog) niet in de praktijk, en we zouden 1 à 3 maal de oppervlakte van India nodig hebben voor BECCS-planten
  • er zijn maar weinig zowel realistische als ambitieuze scenario’s,
    namelijk modellen die niet steunen op massale BECCS.

Ambitieus
is nodig, want 2° (laat staan meer) is riskant, en realistisch is nodig want BECCS is quasi science fiction. Enkele recente, doortastende voorstellen:

  1. de roadmap van IRENA: 66% kans om onder de 2°C te blijven, mits massaal hernieuwbare energie.
  2. het Ecofys-scenario: emissies naar nul tegen 2050, en dan geen BECCS nodig.
  3. het plan van de Nederlandse NEAA-groep.

Nrs. 1 en 2 zijn interessant, maar steunen op massale omschakeling naar
hernieuwbare energie plus beperkte BECCS. Die (bijna totale) focus op
energie maakt de plannen kwetsbaar, onder meer omdat geen rekening
wordt gehouden met niet-CO2 broeikasgassen (methaan, koeien!), en met
de socio-culturele “motoren” van de energievraag (m.a.w. als men politiek gezien vraag en groei ongebreideld laat toenemen, zal zelfs massale energie-omslag niet volstaan). Dat sluit aan bij de wetenschappelijke kritiek op IAM‘s, modellen die er teveel van uitgaan dat socio-economische factoren “quasi-onveranderbaar” zijn, en die weinig/geen rekening houden met niet te calculeren gevolgen van socio-culturele gedragsveranderingen).

Nr. 3 is interessanter, precies omdat uitgegaan wordt van (de mogelijkheid van) die socio-culturele gedragsveranderingen zoals vegetarisme, afremmen van (vooral lange-afstands-)reizen, en van de bevolkingsgroei. Er is nood aan onderzoek naar sociale en politieke barrières en strategieën.

Lees het hele verhaal bij Vox (8 mei 2018).

Time is not running out — it’s out.