Crashes voorspellen is een riskante bezigheid: meestal krijg je immers geen (onmiddellijk) gelijk, maar wel het etiket “alarmist”. Nuttiger is het om niet te focussen op de waarschijnlijkheid van de voorspelling (als gok%), maar op de achterliggende mechanismen (als oefening), want die wijzen op kwetsbaarheden in het systeem.
Guggenheiminvestments volgt grosso modo deze redenering:
- de mortaliteit van corona (COVID-19) wordt statistisch fout ingeschat: 1.370 overlijdens op 60.408 bevestigde gevallen, dat is dus 2,3%, veel minder dan de 9;6% van SARS, schrijven de kranten. Fout, zegt GGHI, als je een groot examen uitschrijft, met vier uursessies vanaf 8u00 tot 12u00, en in de 1e groep van 8u00 heb je 20 buizen en 80 geslaagd (=100), en van 8u tot 12u heb je in totaal 1.000 kandidaten, dan is het buis-percentage niet 20 tov 1.000 (2%), maar 20 tegenover 80 (25%). Bij COVID-19 dus 1.370 doden + 6.271 genezen, totaal 7.641, mortaliteit= 18%!
- COVID-19 verspreidt zich veel sneller en is veel dodelijker dan SARS, en de aantallen zijn waarschijnlijk nog onderschat
- een vaccin is nog niet voor morgen, en moet dan nog in honderdduizenden, miljoenen units gemaakt worden.
Wat heeft dit nu met de financiële wereld te maken?
De economische haperingen als gevolg van COVID-19 hebben uiteraard een impact op de olieprijzen, en vertragen de wereldeconomie. Intussen blijven aankopen van aandelen en obligaties boomen, zonder dat de kopers de prijs-per-stuk controleren, laat staan erover onderhandelen. Beleggers zwemmen in het geld (mogelijk gemaakt door de centrale banken), en kopen blindelings “obligatiepakketten” in plaats van individuele obligaties.
GGHI spreekt ronduit van cognitieve dissonantie bij de beleggers, en vreest voor een crash. De speculatiegolf loopt compleet uit de hand, en vroeg of laat loopt dat slecht af. Zo’n crash wordt doorgaans veroorzaakt door een externe gebeurtenis, en COVID-19 zou er zo een kunnen zijn.
Minder uitstoot: het negatieve gevolg van een positief gevolg
Een ander te verwachten “positief” gevolg van COVID-19 is de verminderde uitstoot, vanwege het terugvallen van industriële productie (en dus minder vraag naar olie, steenkool, enz.): de CO2-uitstoot van China is de afgelopen twee weken al met ten minste 100 miljoen ton gedaald, volgens een studie van Finse wetenschappers, gepubliceerd op 19/2/2020 (bron: phys.org). Natuurlijk zal de productie in de volgende weken opnieuw opgevoerdworden. Maar er is een addertje onder het gras: vermindering van pollutie vermindert ook het effect van global dimming, en dat kan juist een opwarmend effect geven (zie ook dit artikel).