Voor wie nog in sprookjes geloofde: de grote steenkool- en oliebaronnen zitten in Marrakesh (COP22) vrolijk mee aan tafel. De groep Corporate Accountability International doet in een fraai schema (diagram) uit de doeken via welke NGO’s de grootste wereldvervuilers proberen om het weinige wat het Akkoord van Parijs heeft opgeleverd, deskundig de nek om te wringen, en Michael Slezak uit in een vlammende bijdrage in The Guardian (7/11) zijn verontwaardiging. Hij trekt de parallel met de tabakspreventieconferentie COP7 in India, waar de tabakslobby volledig werd geweerd (“lobby’s en bedrijven mogen betrokken worden bij de uitvoering, niet bij het opstellen van de regels”).
En zelfs dat Akkoord van Parijs ging/gaat (bijlange) niet ver genoeg, zeggen…:
- James Hansen, pionier van het klimaatbewustzijn (Guardian 12/12/2015): “a fraud”
- Bernie Sanders, democratisch presidentskandidaat VS (hngn 12/12/2015): “nowhere near far enough”
- Nick Dearden, directeur (Global Justice Now 10/12/2015): “a shocking attempt by rich countries to evade their responsibility”
- Georges Monbiot, milieuauteur: “the final text (…) could mean anything and nothing.” (sciencealert.com)
- of het Akkoord van Parijs grondiger gefileerd bij theleapblog.org (Naomi Klein)
COP21; By comparison to what it could have been, it’s a miracle. By comparison to what it should have been, it’s a disaster. Georges Monbiot in The Guardian 12/12/2015